Doskonalenie umiejętności z zakresu motoryki małej i dużej poprzez zajęcia dogoterapeutyczne z wykorzystaniem techniki malowania 10-ma palcami.

 

Czy można zajęcia plastyczne przeprowadzić z grupą dzieci upośledzonych w stopniu głębokim?
Barierą dla tej grupy dzieci z pewnością jest słaba zdolność do wykonywania ruchów celowych, wkładanie więc takiej osobie pędzla czy mazaka do ręki często mija się z celem, gdyż będzie to dla nich zbyt trudne.Warto natomiast wykorzystać technikę malowania 10-ma palcami. Dzieci bardzo lubią malować dłońmi.
Zajęcia plastyczne mają wielkie znaczenie dla dziecka. Dłoń jest przecież podstawowym narzędziem poznawania świata. Zarówno dzieci które już manipulują ale i te które w ograniczonym stopniu poruszają rękami mogą z pomocą nauczyciela tworzyć swoje małe dzieła.

Cele ogólne zajęć:
- kształtowanie ogólnej koordynacji ruchów, kontroli ruchów rąk i palców,
- kształtowanie umiejętności kont roli nad własnymi ruchami,
- zapoznanie dziecka z możliwościami swojego ciała,
- zapoznanie dziecka z konsystencją farby,
- kształtowanie i doskonalenie chwytu.

Cele szczegółowe:
- uczeń z pomocą nauczyciela potrafi malować na kartce papieru,
- uczeń potrafi chwytać przedmioty,
- uczeń potrafi karmić psa,
- uczeń reaguje pozytywnie na zajęcia oparte o kontakt z ciałem.

Metody:
- zabawy paluszkowe,
- stymulacja poprzez dotyk,
- elementy M. Ruchu Rozwijającego W. Sherborne
- malowanie dziesięcioma pacami,
- relaksacja przy psie,
- muzykoterapia.

Formy pracy: indywidualna i grupowa

Środki dydaktyczne: pies, magnetofon, psie smakołyki, arkusz szarego papieru, farby.


Przebieg zajęć:
I. Zajęcia wstępne:
1. Przywitanie z psem.
Witaj Luka, Witaj Luka
jak się masz, jak się masz,
wszyscy Cię lubimy, wszyscy Cię lubimy,
bądź wśród nas. – dzieci głaszczą psa.
2. Poznajemy budowę psa.
,,Cztery łapki piesek ma,
jeden nosek, uszka dwa,
jeden ogon z tyłu merda,
patrzą na nas dwa oczęta” – dzieci dotykają części ciała psa, o których mowa w wierszyku.
,,Każde dziecko ma dwie rączki
i dwie nóżki także ma,
jeden nosek, jedne usta,
oczy uszy są po dwa” – dzieci z pomocą nauczyciela dotykają wymienionych części ciała. (B. Kulisiewicz: ,,Witaj piesku".)

II. Zajęcia właściwe:

1. Poznajemy psie wierszyki – zabawy paluszkowe.
,,Jeden, dwa, jeden dwa,
pewna pani miała psa.
Trzy i cztery, trzy i cztery,
Pies ten dziwne miał maniery.
Pięć i sześć, pięć i sześć,
Wcale lodów nie chciał jeść.
Siedem, osiem, siedem, osiem,
Wciąż o kości tylko prosił.
Dziewięć, dziesięć,
Dziewięć, dziesięć,
Kto z nas kości mu przyniesie.
Może ja, może Ty. Licz od nowa. Raz. Dwa. Trzy.

Budzik pies
Przyszedł piesek z rana (kroczymy palcami po brzuchu lub plecach dziecka)
by swego obudzić pana ( skubiemy)
Jedną stopę poliże (masujemy całą ręką)
drugą lekko ugryzie (lekko szczypiemy)
Piesek noskiem dotyka (dotykamy palcami)
panu z powiek sen znika (dmuchamy)
(źródło: internet)

2. Chwytanie psiej karmy i karmienie psa z ręki.

3. Ćwiczenia z zakresu motoryki dużej:
- skłony, skręty, krążenia głowy- w kierunku psa,
- wymachy nóg połączone ze stymulacją dotykową ( psia sierść),
- przechodzenie przez tunel za psem,
- sięganie po piłkę i rzucanie jej psu,

5. Malowanie 10- ma palcami portretu ,,tęczowej" Luki.

III. Zajęcia końcowe:

1. Muzykoterapia i relaksacja.
- Dzieci kładą się obok psa. Tak by mogły wyczuć jego oddech i bliskość.
- W tle słychać muzykę z piosenkami o psach.
- Pożegnanie.

Efekt końcowy pracy moich dzieci.